Notkunarsvið plötuvarmaskipta er mjög breitt, svo hvernig á að bæta skilvirkni plötuvarmaskipta í notkun? Við skulum skoða stuttlega hér að neðan.
1. Vegna gára plötuvarmaskiptisins getur vökvinn myndað ókyrrð við minni flæðishraða, sem leiðir til hærri yfirborðsvarmaflutningsstuðuls. Yfirborðsvarmaflutningsstuðullinn tengist rúmfræðilegri uppbyggingu plötugárunnar og flæðisástandi miðilsins. Bylgjulögun plötunnar inniheldur síldbein, bein, kúlulaga o.s.frv. Eftir margra ára rannsóknir og tilraunir hefur komið í ljós að síldbeinsplötur með þríhyrningslaga bylgjulaga þversnið hafa hærri yfirborðshitaflutningsstuðul og því stærra sem hornið er á milli bylgjupappa, því hærra sem flæðihraði miðilsins er í flæðisrásinni milli plötunnar og því meiri yfirborðsvarmaflutningsstuðull.
Lykillinn að því að draga úr hitauppstreymi óhreinindalagsins í varmaskiptinum er að koma í veg fyrir að plötur gróist. Þegar þykkt plötufótsins er 1 mm minnkar varmaflutningsstuðullinn um 10%. Þess vegna er nauðsynlegt að huga að því að fylgjast með vatnsgæðum bæði á heitu og köldu hliðinni á varmaskiptanum til að koma í veg fyrir að plötur gróist og koma í veg fyrir að óhreinindi festist við plöturnar í vatninu. Sumar hitaeiningar bæta efnum við hitunarmiðilinn til að koma í veg fyrir vatnsþjófnað og tæringu á stálhlutum. Þess vegna er nauðsynlegt að huga að gæðum vatns og límum sem geta valdið því að óhreinindi menga varmaskiptaplöturnar. Ef það eru seigfljótandi óhreinindi í vatninu ætti að nota sérstaka síu til meðhöndlunar. Þegar efni eru valin er ráðlegt að velja ekki seigfljótandi efni.
3. Efnið á plötunni getur verið ryðfríu stáli, títan ál, kopar ál, o.fl. Ryðfrítt stál hefur góða hitaleiðni, með hitaleiðni um 14,4 W/(m • K), hár styrkur, góð stimplun árangur, og oxast ekki auðveldlega. Verð þess er lægra en títan og koparblendi, og það er oftast notað í hitaverkfræði, en geta þess til að standast klóríðjónatæringu er léleg.